آستاگزانتین یک کتوکاروتنوئید است که از هماتوکوکوس پلویالیس استخراج می شود و محلول در چربی است. به طور گسترده ای در دنیای بیولوژیکی، به ویژه در پرهای آبزیان مانند میگو، خرچنگ، ماهی و پرندگان وجود دارد و در رنگ آمیزی نقش دارد. آنها در گیاهان و جلبک ها دو نقش دارند، انرژی نور را برای فتوسنتز جذب می کنند و از آنها محافظت می کنند. کلروفیل ناشی از آسیب نور ما کاروتنوئیدها را از طریق مصرف غذا بدست می آوریم که در پوست ذخیره می شوند و از پوست ما در برابر آسیب نور محافظت می کنند.
مطالعات نشان داده اند که آستاگزانتین یک آنتی اکسیدان قوی است که 1000 برابر بیشتر از ویتامین E در تصفیه رادیکال های آزاد تولید شده در بدن موثر است. رادیکال های آزاد نوعی اکسیژن ناپایدار هستند که از الکترون های جفت نشده تشکیل شده است که با بلع الکترون های اتم های دیگر زنده می مانند. هنگامی که یک رادیکال آزاد با یک مولکول پایدار واکنش نشان می دهد، به یک مولکول رادیکال آزاد پایدار تبدیل می شود که یک واکنش زنجیره ای از ترکیبات رادیکال های آزاد را آغاز می کند. بسیاری از دانشمندان معتقدند که علت اصلی پیری انسان آسیب سلولی ناشی از یک واکنش زنجیره ای کنترل نشده است. رادیکال های آزاد آستاگزانتین دارای ساختار مولکولی منحصر به فرد و ظرفیت آنتی اکسیدانی عالی است.